روستايي

خوشا به حالت ای روستایی

چه شاد و خرم، چه باصفایی

در شهر ما نیست جز دود و ماشین

دلم گرفته از آن و از این

در شهر ما نیست جز داد و فریاد

خوشا به حالت که هستی آزاد

ای کاش من هم پرنده بودم

با شادمانی پر می‌گشودم

می‌رفتم از شهر به روستایی

آنجا که دارد آب و هوایی.

********************

انار

صد دانه یاقوت 

دسته به دسته

در پوششی نرم 

یکجا نشسته

هر دانه ای هست 

خوش رنگ و رخشان

قلب سفیدی 

در سینه آن

یاقوتها را 

پیچیده با هم

در پوششی نرم 

پروردگارم

هم ترش و شیرین 

هم آبدار است

سرخ است و زیبا 

نامش انار است

"مصطفا رحماندوست"

********************

آفتاب مهتاب

آفتاب مهتاب چه رنگه 
چه قدر هر دو قشنگه 
يكی روشنی روز 
يكی نور شب افروز 
يكی طلای زرده 
يكی نقره سرده 
يكی پرتو خورشيد 
به روی خاك پاشيد 
يكی از ماه زيبا 
بتابد بر همه جا 
آفتاب مهتاب چه رنگه 
چه قدر هر دو قشنگه

********************

اتل متل

اتل متل حسنی تو خواب راه می رفت

داشت دوباره به خونه ماه می رفت

پیاده بود او ؟ نه بابا سواره

سوار چی ؟  قایق ابر پاره

تند و سریع به خونه ماه رسید

ستاره شد صورت ماه رو بوسید

حسنی حالا تو باغ آسمونه

دلش می خواد کنار ماه بمونه

********************

مادر بزرگ

مادر بزرگ وقتی اومد خسته بود

چارقدشو دور سرش بسته بود

صدای کفشش که اومد دویدم

دور گلای دامنش پریدم

بوسه زدم روی لپاش

تموم شد خستگی هاش

********************

دريا

 با موج و با باد    

می آید از دور

با داد و فریاد

طوفانی و سرد

خاکستری رنگ

امروز با ما

دارد سر جنگ

دنبال دعواست ،

با این هیاهو !

بیچاره ماهی ،

می ترسد از او

 ********************

زنبور طلایی    

    ای زنبور طلایی    

 نیش می زنی بلایی پاشو پاشو بهاره

گل وا شده دوباره پاشو پاشو بهاره

گل وا شده دوباره

 ای زنبور طلایی

 نیش می زنی بلایی پاشو پاشو بهاره

 عسل بساز دوباره پاشو پاشو بهاره

 عسل بساز دوباره

  ********************

نهنگ و دريا

 دریاچه آبی رنگه        

توش ماهی و نهنگه

ماهی رو موج می شینه

نهنگ اونو می بینه

می گه نهنگ پرزور

یه وقت نری راه دور

شب که بشه، جای شام

می خورمت هام و هام

ماهیه از روموجا

می پره توی دریا

شناکنون می ره

به یک جای دور

جا می مونه

نهنگ چاق و مغرور

  ********************

حلزون

آی حلزون شاخكی!
كجا می ری یواشكی؟
جلو میری یواش و ریزه،ریزه
پوست تنت چه نرم و خیس و لیزه
خالهای دونه دونه،دونه داری
به روی پشت روی خود یه لونه داری
ساكتی و خجالتی و تنها,